تاثیر ویتامین C بر پیشگیری و درمان بیماری ویروس کرونا

برای یک ربع قرن شناخته شده است که بیماران بسیار جدی ، از جمله مبتلایان به سپسیس و نارسایی چند عضو ، از نظر ویتامین C بسیار پایین هستند. درواقع ویتامین C (اسید اسکوربیک) یک ویتامین محلول در آب است که تصور می شود در بیماران با بیماری های شدید و بحرانی اثرات مفیدی دارد. این یک آنتی اکسیدان و پاک کننده رادیکال های آزاد است که دارای خواص ضد التهابی است ، بر ایمنی سلولی و یکپارچگی عروق تأثیر می گذارد و به عنوان یک فاکتور در تولید کاتکول آمین های درون زا عمل می کند .1،2 از آنجا که انسان در شرایط استرس اکسیداتیو ممکن است به ویتامین C بیشتری نیاز داشته باشد مکمل ویتامین C در بسیاری از بیماری ها از جمله عفونت های جدی و سپسیس مورد ارزیابی قرار گرفته است. از آنجا که عفونت SARS-CoV-2 ممکن است باعث سپسیس و سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) شود ، نقش بالقوه دوزهای بالای ویتامین C در بهبود التهاب و آسیب عروقی در بیماران مبتلا به COVID-19 در حال بررسی است.

توصیه برای بیماران غیر جدی که مبتلا به COVID-19 هستند شواهد کافی در مورد پانل راهنمای درمان COVID-19 برای توصیه به استفاده یا عدم استفاده از ویتامین C برای درمان COVID-19 در بیماران غیر جدی وجود ندارد.

توجه : برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص آزمایش کرونا و انجام آن کافیست برروی لینک کلیک کنید.

در یک کارآزمایی بالینی با برچسب باز که در دو سایت در ایالات متحده انجام شد ، بیماران سرپایی مبتلا به عفونت SARS-CoV-2 آزمایشگاهی تصادفی شدند و 10 روز اسید اسکوربیک خوراکی 8000 میلی گرم ، گلوکون روی 50 میلی گرم دریافت کردند ، هر دو عامل ، یا استاندارد مراقبت .3 نقطه پایانی اولیه تعداد روزهای مورد نیاز برای رسیدن به 50٪ کاهش در نمره شدت علائم بیمار بود. این مطالعه پس از ثبت 40٪ از 520 شرکت کننده برنامه ریزی شده (214 نفر =) ، به دلیل بیهودگی توسط هیئت نظارت بر بهره برداری و ایمنی زودهنگام متوقف شد.

بیمارانی که تحت مراقبت استاندارد قرار گرفتند 50٪ در نمره شدت علائم خود با میانگین 6.7 روز (SD 4.4 روز) در مقایسه با 5.5 روز (SD 3.7 روز) برای بازوی اسید اسکوربیک ، 5.9 روز (SD 4.9 روز) برای کاهش یافتند بازوی گلوکونات روی و 5.5 روز (SD 3.4 روز) برای بازویی که هر دو عامل را دریافت کرده است (به طور کلی 45/0 = P). عوارض جانبی ناخوشایند بیشتر در بیمارانی که مکمل دریافت کرده اند بیشتر از کسانی است که این داروها را دریافت نکرده اند. 5/39 درصد بیماران در بازوی اسید اسکوربیک ، 5/18 درصد در بازوی گلوکونات روی و 1/32 درصد در بازویی که هر دو عامل را دریافت کرده بودند ، عوارض جانبی ناخوشایندی را در مقایسه با 0 درصد از بیماران در بازوی استاندارد مراقبت تجربه کردند (به طور کلی P <0.001) . شایعترین عوارض جانبی ناخوشایند در این مطالعه حوادث گوارشی بود.

محدودیت های این مطالعه شامل اندازه کوچک نمونه و عدم کنترل دارونما است. در بیماران سرپایی مبتلا به COVID-19 ، درمان با گلوکونات روی با دوز بالا ، اسید اسکوربیک یا ترکیبی از این دو مکمل تعداد روزهای مورد نیاز برای رسیدن به 50٪ کاهش در نمره شدت علائم را در مقایسه با استاندارد مراقبت به طور قابل توجهی کاهش نمی دهد. .

توصیه برای بیماران جدی که مبتلا به COVID-19 هستند:

شواهد کافی برای توصیه یا استفاده از ویتامین C برای درمان COVID-19 در بیماران جدی وجود ندارد.هیچ کارآزمایی کنترل شده ای وجود ندارد که به طور قطعی سود بالینی برای ویتامین C را در بیماران جدی مبتلا به COVID-19 نشان دهد و اطلاعات مشاهده ای موجود بی نتیجه است. مطالعات در مورد رژیم های ویتامین C در بیماران سپسیس و بیماران ARDS اثر متغیر و نگرانی ایمنی کمی گزارش کرده است.

اطلاعات بالینی در مورد ویتامین C در بیماران دارای وخیم

یک آزمایش بالینی آزمایشی در چین 56 بزرگسال مبتلا به COVID-19 را در بخش مراقبت های ویژه تصادفی کرد تا ویتامین C داخل وریدی (IV) 24 گرم در روز یا دارونما به مدت 7 روز دریافت کنند. این مطالعه به دلیل کاهش تعداد موارد COVID-19 در چین زودهنگام خاتمه یافت. به طور کلی ، این مطالعه هیچ تفاوتی بین بازوها در مرگ و میر ، مدت زمان تهویه مکانیکی یا تغییر در نمرات ارزیابی نارسایی ارگانهای پی در پی متوسط ​​(SOFA) پیدا نکرد. این مطالعه بهبودهایی را در اکسیژن رسانی گزارش کرده است.

تزریق وریدی ویتامین C به تنهایی در بیماران بدون COVID-19

یک مطالعه آزمایشی کوچک و سه بازو ، دو رژیم IV ویتامین C را با دارونما در 24 بیمار جدی مبتلا به سپسیس مقایسه کرد. در طی دوره مطالعه 4 روزه ، در بیمارانی که ویتامین C 200 میلی گرم در کیلوگرم در روز دریافت می کردند و در افرادی که ویتامین C 50 میلی گرم در کیلوگرم در روز دریافت می کردند ، نمره SOFA پایین تری و میزان مارکرهای پیش التهابی پایین تر از بیمارانی بود که دارونما دریافت می کردند.

در یک آزمایش کنترل شده تصادفی در بیماران جدی مبتلا به ARDS ناشی از سپسیس (167 = n) ، در بیمارانی که ویتامین C IV 200 میلی گرم در کیلوگرم در روز به مدت 4 روز دریافت کردند ، نمرات SOFA و سطح مارکرهای التهابی مشابه با موارد مشاهده شده در بیمارانی که دارونما دریافت کرده اند. با این حال ، مرگ و میر 28 روزه در گروه درمان کمتر بود (29.8 v در مقابل 46.3؛ ؛ P = 0.03) ، همزمان با روزهای زنده تر و آزاد از بیمارستان و بخش مراقبت های ویژه. 6 تجزیه و تحلیل پس از بررسی داده های مطالعه اختلاف در نمره SOFA متوسط ​​را بین گروه درمان و گروه دارونما در 96 ساعت گزارش کرد. با این حال ، این تفاوت در ابتدای بیماری یا 48 ساعت اول آن وجود نداشت.