از آزمایش ویروس جدید کرونا چه میدانید؟

به طور کلی دو تست برای COVID-19 وجود دارد. یکی کد ژنتیکی ویروس را تشخیص می دهد و برای تشخیص عفونت فعلی استفاده می شود. دیگری آنتی بادی های ویروس را تشخیص می دهد و برای برداشتن آنتی بادی جهت آزمایش نیاز است که فرد در گذشته به عفونت ویروس کرونا مبتلا شده باشد. 

نکته : اگر علائم ویروس کرونا را دارید، میتوانید تست کرونا را در منزل انجام دهید برای شروع کافیست برروی لینک تست کرونا در منزل کلیک کنید.

شناسایی کد ژنتیکی ویروس

در این نوع آزمایش از سواب بینی و گلو استفاده می شود. اینها مکانهایی در بدن هستند که به احتمال زیاد ویروس در آنها یافت می شود. آزمایشات به مقدار نسبتاً زیادی RNA ویروس نیاز دارند ، اما نمونه های سواب فقط حاوی مقدار کمی هستند. این مشکل با استفاده از تکنیکی به نام واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برطرف می شود. [1] [2] در طی چند ساعت ، PCR میلیون ها نسخه از کد ژنتیکی ویروس را تولید می کند ، این مقدار از مقدار کمی روی سواب شروع می شود. این آزمایش در صورت تعیین توالی منحصر به ویروس کرونا جدید مثبت است.

این آزمایشات بهترین راه برای بررسی اینکه آیا علائم کسی ناشی از COVID-19 است یا ناشی از چیز دیگری است. از آنها در خدمات بهداشتی برای تشخیص عفونت فعلی استفاده می شود.

تشخیص پاسخ ایمنی به ویروس

آنتی بادی ها حدود 5-7 روز پس از عفونت ویروس کرونا به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی تولید می شوند. اگر شخصی آنتی بادی داشته باشد ، این ممکن است به دلیل عفونت اخیر و فعال باشد ، یا اینکه در گذشته به SARS-CoV-2 مبتلا بوده است که در بسیاری از موارد بدون علامت بوده است. اگر یک بیمار بیمار قبل از تولید آنتی بادی آزمایش شود ، با وجود داشتن عفونت فعال ، آزمایش منفی خواهد داشت.

آنتی بادی ها به طور معمول در بسیاری از ماه ها یا سال ها پس از عفونت های ویروسی در سطوح قابل اندازه گیری باقی می مانند. بنابراین ، آزمایشات آنتی بادی برای بررسی هایی که می توانند بفهمند چند نفر توسط SARS-CoV-2 آلوده شده اند ، بهترین استفاده است. این تعداد ممکن است بسیار بیشتر از موارد شناسایی شده توسط بیمارستان ها باشد. این اطلاعات دقیق تری در مورد میزان شیوع بیماری در یک جمعیت می دهد.

آزمایش های آنتی بادی نیز مهم هستند زیرا می توانند کارکنان مراقبت های بهداشتی و سایر افرادی را که در گذشته به عفونت مبتلا شده اند شناسایی کنند. اگر این افراد در معرض افراد مبتلا به عفونت فعال قرار بگیرند احتمال ابتلا به عفونت مجدد در آنها بسیار کاهش می یابد. به همین دلیل آنها باید بتوانند با خیال راحت تری نسبت به کارکنانی که هنوز به این عفونت مبتلا نشده اند ، از کسانی که مبتلا به عفونت فعال هستند مراقبت کنند.

به نظر می رسد که ممکن است این ایمنی به مرور (ماه ها یا سال ها) از بین برود. همچنین ممکن است ویروس با جهش در سویه جدیدی که می تواند از پاسخ ایمنی به سویه های قبلی فرار کند ، تکامل یابد. این دلیل دیگری است که باعث می شود واکسیناسیون بسیار مهم باشد.

انواع آزمایش آنتی بادی

از دو نوع آزمایش در نمونه های خون استفاده می شود. اولین مورد از پروتئین های ویروس استفاده می کند که شناخته شده اند و باعث ایجاد واکنش ایمنی می شوند. یک لایه نازک از این پروتئین درون چاه های داخل یک سینی پلاستیکی قرار می گیرد. اگر در نمونه خون فرد آنتی بادی وجود داشته باشد ، آنها خود را به پروتئین موجود در چاه ها متصل می کنند. واکنش شیمیایی بین پروتئین ویروس و آنتی بادی ها وجود آنتی بادی را نشان می دهد و نشان می دهد که این فرد به ویروس آلوده است یا قبلاً آلوده شده است.

این آزمایش سریع است و می توان آن را در کنار تخت یا در یک عمل جراحی عمومی انجام داد. معمولاً حساسیت و خاصیت خاصی ندارد ، بنابراین ممکن است چند نتیجه نادرست ایجاد کند.

در آزمایش نوع دوم از آنتی بادی های نمونه خون بیمار در آزمایش های خنثی سازی استفاده می شود. اگر آنتی بادی ها بتوانند از سلولهای انسانی موجود در آزمایشگاه در برابر عفونت ویروس کرونا محافظت کنند ، بیمار قبلاً خود به این عفونت مبتلا بوده است. این آزمایشات چند روز طول می کشد اما خاص تر است.