کاندید واکسن ویروس کرونا در اولین تحقیق امیدبخش بود

این واکسن از طریق یک قطعه به اندازه نوک انگشت که حاوی سوزن های میکروسکوپی میباشد به پوست تحویل داده می شود.دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ امروز اعلام کردند یک واکسن بالقوه علیه SARS-CoV-2 ، کروناویروس جدید که باعث بیماری همه گیر COVID-19 شده است ، تولید کرده اند. هنگام آزمایش بر روی موش ها ، این واکسن که از طریق یک قطعه به اندازه نوک انگشت تحویل داده می شود ، آنتی بادی های اختصاصی SARS-CoV-2 را در مقادیری که تصور می شود برای خنثی سازی ویروس کافی است ، القا میکند.

این مقاله امروز در EBioMedicine منتشر شد و اولین مطالعه ای است که پس از انتقاد دانشمندان دیگر در موسسات خارجی منتشر شده است و واکسن کاندیدای COVID-19 را توصیف می کند. محققان سریع عمل کردند ، زیرا آنها زودتر  و حین اپیدمی های پیشین كروناویروس زمینه کار خود را شروع کرده بودند.

پروفسور Andrea Gambotto ، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار جراحی دانشکده پزشکی پیت گفت : "ما پیش از این در مورد SARS-CoV در سال 2003 و MERS-CoV در سال 2014 تجربه داشتیم. این دو ویروس که ارتباط نزدیکی با SARS-CoV-2 دارند ، به ما آموختند که یک پروتئین خاص به نام پروتئین شاخی برای تحریک پاسخ ایمنی نسبت به ویروس از اهمیت برخوردار است. " ما دقیقاً می دانستیم كه کجا باید با این ویروس جدید مبارزه كنیم. "به همین دلیل تأمین بودجه تحقیقات واکسن بسیار مهم است. شما هرگز نمی دانید که بیماری همه گیر بعدی از کجا خواهد آمد."

پروفسور Louis Falo ، استاد و رئیس بخش پوست دانشکده پزشکی پیت و UPMC گفت : " توانایی ما در توسعه سریع این واکسن نتیجه تلاش دانشمندان متخصص در زمینه های متنوعی از تحقیق است که در کنار یکدیگر با یک هدف مشترک کار می کنند."

در مقایسه با واکسن آزمایشی mRNA که تازه وارد کارآزمایی های بالینی شده است ، واکسن شرح داده شده در این مقاله - که نویسندگان آن را PittCoVacc نام نهادند ، اختصاری برای واکسن کروناویروس پیتزبورگ _ از رویکرد پذیرفته شده تری پیروی میکند و از قطعاتی از پروتئین ویروسی که در آزمایشگاه ساخته شده اند برای ایجاد ایمنی استفاده میکند . این همان روشی است که برای واکسن های فعلی آنفولانزا اعمال میشود.

محققان همچنین از روش جدیدی برای تحویل دارو با نام آرایه میکرونیدل ( سوزن ریز ) به منظور افزایش پتانسیل آن استفاده کردند. این آرایه یک قطعه به اندازه نوک انگشت حاوی 400 سوزن کوچک میباشد که قطعات پروتئین شاخی را به پوست ، در محلی که قوی ترین واکنش ایمنی را دارد ، منتقل می کند. این قطعه مانند چسب زخم روی پوست قرار میگیرد و سپس سوزن ها - که کاملاً از قند و قطعات پروتئینی ساخته شده اند - به سادگی در پوست حل می شوند.

فالو گفت : "ما این واکسن را ساختیم تا از روش اولیه خراش استفاده شده برای تحویل واکسن آبله به پوست استفاده کنیم ، اما این واکسن به عنوان یک نسخه پیشرفته در بیماران کارایی و تکرارپذیری بیشتری دارد." "و در واقع تا حدی بدون درد است. "

این سیستم بسیار مقیاس پذیر نیز میباشد. قطعات پروتئینی توسط یک "کارخانه سلولی" ساخته شده اند. لایه هایی از سلولهای کشت داده شده برای بیان پروتئین شاخی SARS-CoV-2 مهندسی شده اند. خالص سازی پروتئین همچنین در مقیاس صنعتی قابل انجام است. تولید انبوه آرایه ریز سوزن ها شامل رسوب گذاری مخلوط پروتئین و قند درون قالب با استفاده از سانتریفیوژ میباشد. پس از تولید ، واکسن می تواند تا زمان نیاز در دمای اتاق بماند و نیاز به یخچال حین حمل و نقل یا ذخیره را از بین برده است.

گامبوتو گفت : "برای اکثر واکسن ها ، لازم نیست که مقیاس پذیری را از ابتدا شروع کنید." "اما هنگامی که شما سعی می کنید واکسن را به سرعت در برابر یک همه گیری ایجاد کنید ، این اولین نیاز است."

هنگامی که این واکسن در موش ها آزمایش شد ، ظرف دو هفته پس از استعمال ریزسوزن ها ،  موج خروشانی از آنتی بادی ها در برابر SARS-CoV-2 ایجاد شدند.

این حیوانات هنوز طولانی مدت ردیابی نشده اند ، اما محققان خاطرنشان می كنند كه موش هایی كه واكسن MERS-CoV را دریافت كرده اند ، به اندازه كافی آنتی بادی تولید كردند تا حداقل یك سال ویروس را خنثی كنند ، و تاكنون به نظر میرسد میزان آنتی بادی های SARS-CoV-2 حیوانات واکسینه شده روند مشابه ای را دنبال می کند.

نکته مهم این که واکسن ریزسوزن SARS-CoV-2 قدرت خود را حتی پس از سترون سازی کامل با اشعه گاما حفظ می کند – این امر گامی کلیدی در جهت ساخت محصولی مناسب برای استفاده در انسان می باشد.

این نویسندگان اکنون در انتظار تایید داروی جدید تحقیقاتی از طرف سازمان غذا و داروی ایالات متحده به منظور جلو انداختن شروع مرحله اول آزمایش بالینی انسانی در چند ماه آینده هستند.

فالو گفت : " آزمایش این واکسن در بیماران معمولاً حداقل به یک سال و احتمالاً بیشتر نیاز دارد." وی گفت : " این وضعیت خاص با هر چیزی که تاکنون دیده ایم متفاوت است ، بنابراین ما نمی دانیم روند پیشرفت بالینی چه مدت طول خواهد کشید. با اصلاحات اخیر اعلام شده در فرایندهای روتین ، ممکن است بتوانیم سریعتر پیش رویم."