بیماری ژنتیکی ویلسون چیست؟
بیماری ویلسون یک بیماری ارثی نادر است که از خلاص شدن بدن شما از مس اضافی جلوگیری می کند. برای سالم ماندن به مقدار کمی مس از مواد غذایی نیاز دارید. مقدار زیاد مس سمی است.
به طور معمول ، کبد شما مس اضافی را در صفرا ، مایعات گوارشی آزاد می کند. با بیماری ویلسون ، مس در کبد شما جمع می شود و مس را مستقیماً در جریان خون آزاد می کند. این می تواند به مغز ، کلیه ها و چشم شما آسیب برساند.
فهرست آنچه در این مقاله می خوانید:
بیماری ویلسون از بدو تولد وجود دارد ، اما علائم آن معمولاً از 5 تا 35 سالگی شروع می شود. این بیماری ابتدا به کبد ، سیستم عصبی مرکزی یا هر دو حمله می کند. مشخص ترین علامت ، یک حلقه قهوه ای زنگ زده در اطراف قرنیه چشم است. معاینه فیزیکی و آزمایشات آزمایشگاهی می تواند آن را تشخیص دهد.
درمان با داروهایی برای از بین بردن مس اضافی بدن است. شما باید تا آخر عمر دارو بخورید و رژیم کم مس را دنبال کنید. از صدف و جگر استفاده نکنید ، زیرا این غذاها ممکن است حاوی مقادیر زیادی مس باشند. در ابتدای درمان نیز باید از شکلات ، قارچ و آجیل خودداری کنید. آب آشامیدنی خود را از نظر مس بررسی کنید و از مولتی ویتامین های حاوی مس استفاده نکنید.
با تشخیص به موقع و درمان مناسب ، می توانید از سلامتی خوبی برخوردار شوید.
چگونه بیماری ویلسون تشخیص داده می شود؟
تشخیص بیماری ویلسون با آزمایشات نسبتاً ساده انجام می شود. این آزمایشات می تواند بیماری را در بیماران علامتی و افرادی که هیچ نشانه ای از بیماری ندارند ، تشخیص دهد. این آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بررسی لامپ شکاف Opthalmalogic برای حلقه های Kayser-Fleischer
- آزمایش سرولوپلاسمین سرم
- تست مس ادرار 24 ساعته
- نمونه برداری از کبد برای بافت شناسی و هیستوشیمی و کمی سازی مس
- آزمایش ژنتیک ، تجزیه و تحلیل هاپلوتیپ برای خواهر و برادر و تجزیه و تحلیل جهش
مهم است که بیماری ویلسون را در اسرع وقت تشخیص دهید ، زیرا آسیب شدید کبد می تواند قبل از وجود علائم بیماری رخ دهد. به نظر می رسد افراد مبتلا به بیماری ویلسون از سلامت بسیار خوبی برخوردار هستند.
